نقش نهادهای اجتماعی و حکمرانی در توسعه انسانی(مطالعه تطبیقی بین کشوری)

نقش و اهمیت توسعه انسانی سبب شده است تا در تحقیقات مختلف مورد توجه قرار گرفته و راهبردهای کارآمد برای نیل به توسعه انسانی ارائه شود. بااینحال، تحقیقات گذشته عمدتا رویکردی تک بعدی- عمدتا اقتصادی- از مساله داشته اند در صورتیکه تحقیق حاضر درصدد است با لحاظ نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به تبیین نسبتا جامعی ازتوسعه انسانی دست یابد. این تحقیق به تبیین نهادی توسعه انسانی با تاکید بر تأثیر سرمایه اجتماعی، حکمرانی خوب و رانتی بودن درآمدهای دولت، پرداخته است تا به این سئوال اساسی پاسخ دهد که چرا توسعه انسانی در میان جوامع، متفاوت است. براین راستا، در چارچوب نظری تحقیق، توسعه انسانی تابعی از سرمایه اجتماعی، حکمرانی خوب و غیر رانتی بودن درآمدهای دولت درنظر گرفته شده است. روش جمع آوری داده ها، استفاده از داده های ثانویه می باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این رساله نیز تطبیقی- فازی بوده و داده های پیمایش های بین کشوری با استفاده از نرم افزارهایspss , fs/qca وexcel مورد پردازش قرار گرفته است. یافته های تجربی ناظر بر رابطه فازی بین مجموعه ای، با استفاده از شاخص سازگاری و پوشش نیز نشان داد سرمایه اجتماعی شرطی معمولا لازم برای توسعه انسانی است. این در حالی است که سرمایه اجتماعی، شرط کافی برای توسعه انسانی نمی باشد. درآمدهای غیررانتی معمولاً شرط کافی و لازم برای توسعه انسانی است. حکمرانی خوب نیز معمولا شرط لازم و در بیشتر موارد شرط کافی برای توسعه انسانی است.